Posypmy głowy popiołem, uderzmy przed Panem czołem; zapustne śmiechy na stronę, cierniową wijmy koronę. Te słowa znanej polskiej pieśni wielkopostnej, wybrzmiały w naszym kościele podczas Mszy Świętej z obrzędem błogosławieństwa popiołu.

Posypanie głów popiołem jest w wielu kulturach znakiem pokuty, nawrócenia, zmiany życia i wielkiej refleksji o przemijaniu. „Prochem jesteś i w proch się obrócisz” – słyszeliśmy podczas Mszy Świętej.

Środa Popielcowa rozpoczęła Wielki Post, piękny, pełen najgłębszych treści okres w roku liturgicznym, kiedy Kościół, rozpatrując w ciągu sześciu tygodni (dawnych niedziel), zbawcze dzieło Jezusa, wzywa swoich wiernych do nawrócenia, do ożywienia życia chrześcijańskiego. W tym czasie podejmujemy praktyki pokutne do których przynależy modlitwa, post i jałmużna.